Metoda HIFU (High Intensity Focused Ultrasound) znana jest w medycynie od ponad 20. lat. Wykorzystywana jest m.in. do ablacji guzów, np.: prostaty i mięśniaków. Od około 4. lat obecna jest w medycynie estetycznej, a od niedawna znalazła zastosowanie także w ginekologii estetycznej.
Ultradźwięki o wysokiej intensywności, skoncentrowanej wiązki ultradźwiękowej, działającej selektywnie w zakresie od 1,5 do 4,5 mm grubości ściany pochwy, działają w zakresie końcowego termicznego efektu podobnie do lasera CO2, jednak w porównaniu z laserem, zasięg penetracji w głąb tkanki jest większy.
Mechanizm działania polega na wywołaniu przez ultradźwięki wibracji cząsteczek w wyniku czego dochodzi do tarcia i podniesienia temperatury w zamierzonym obszarze tkanki do 60-70 stopni Celcjusza. Efekt tkankowy to w pierwszym etapie denaturacja kolagenu (coagulative necrosis zone), następnie neokolagenogeneza, będąca wynikiem pobudzenia fibroblastów do produkcji nowego kolagenu.
Czas trwania zabiegu wynosi od 15 do 25 min. Zabieg jest nieinwazyjny, nie wymaga znieczulenia, jest bezbolesny, bezkrwawy, a okres pozabiegowej rekonwalescencji nie wpływa na komfort życia. Dotychczasowe badania nie wykazały żadnych skutków ubocznych, a selektywna destrukcja tkanki ma charakter zamierzony i w konsekwencji prowadzi do uzyskania „młodego” kolagenu.
W subiektywnej ocenie pacjentek efekt pozabiegowy opisywany jest jako poprawa elastyczności pochwy i lepsza jakość życia seksualnego czy też poprawa w zakresie kontynencji.
Obiektywna ocena kliniczna w badaniach naukowych wskazuje na zmniejszenie objętości pochwy rejestrowaną już bezpośrednio po zabiegu (vaginometr), jak też poprawę jakości życia seksualnego ocenianą przez pacjentki w różnego rodzaju w różnego rodzaju kwestionariuszach samooceny np: (Female Sexual Function Index FSFI, Index of Sexual Satisfaction (ISS).
Wskazania do zabiegu obejmują: zespół luźnej pochwy (VRS), wysiłkowe nietrzymanie moczu, atrofię urogenitalną.