Rozporządzenie Ministra Zdrowia z grudnia zeszłego roku wskazuje, że dokumentację medyczną w wersji elektronicznej muszą prowadzić szpitale i poradnie specjalistyczne. Jednak polskie prawo nie definiuje pojęcia "poradnia specjalistyczna". Czy w związku z tym, prywatna praktyka lekarza ze specjalizacją jest traktowana jako poradnia specjalistyczna, czy też wymogi dla takiej poradni są inne? Zapytaliśmy o to resort zdrowia.

Oto odpowiedź jaka otrzymaliśmy od dyrektora Krzysztofa Jakubiaka, Dyrektor Biura Prasy i Promocji Ministerstwa Zdrowia:
„W poradniach specjalistycznych udziela się świadczeń zdrowotnych, na które potrzebne są skierowania od lekarza kierującego świadczeniobiorcę do takiej poradni. Takie świadczenia należą do grupy zwanej ambulatoryjnymi świadczeniami specjalistycznymi i noszą one nazwę porad specjalistycznych.
Skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego nie jest potrzebne w wypadku, gdy pacjent chce się udać do poradni specjalistycznej z zakresu:
•    psychiatrii,
•    onkologii,
•    wenerologii,
•    stomatologii,
•    ginekologii i położnictwa.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że lekarz dentysta o specjalizacji stomatologia ogólna albo chirurgia szczękowa, prowadzący prywatną praktykę lekarską i posiadający umowę z NFZ-em nie prowadzi poradni specjalistycznej.”
Odpowiedź ta rozwiązuje wiele problemów, jednak szkoda, że taki zapis nie znalazł się w  polskim prawie. Wtedy nie byłoby żadnych wątpliwości.