Lekarze nie mogą reklamować swoich gabinetów! Tak wynika z ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, a także z ustawy o izbach lekarskich. Mogą się natomiast reklamować ZOZ-y. Zabronione jest takie formułowanie informacji, które zawierałoby jakiekolwiek formy zachęty do korzystania ze świadczeń zdrowotnych, obietnice, informacje o metodach i czasie leczenia, określałoby ceny i sposób płatności oraz informowało o jakości sprzętu medycznego.

Osoby wykonujące usługi medyczne w ramach indywidualnej lub grupowej praktyki lekarskiej mogą podawać do publicznej wiadomości informacje o udzielanych świadczeniach tylko na zasadach określonych przez Naczelną Radę Lekarską. Treść i forma tych wiadomości nie może mieć jednak cech reklamy. Taki zapis znajduje się u ustawie. Obowiązek przestrzegania etyki, w tym obostrzeń w reklamowaniu się, wynika z art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 Nr 136 poz. 857 z późn. zm.), a także z art. 8 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2009 Nr 219 poz. 1708). Nad przestrzeganiem tych zasad czuwa NRL. Zakaz reklamowania przez lekarzy udzielanych świadczeń jest zapisany także w Kodeksie Etyki Lekarskiej. Artykuł 63 mówi wyraźnie, że swoją opinię zawodową można tworzyć jedynie na podstawie wyników własnej pracy.

 I tu powstaje problem  - jak odróżnić tekst, który już jest reklamą, od tego, który przekazuje niezbędne informacje o świadczeniach zdrowotnych? Kompetencje do określania zasad, co niesie już cechy reklamy posiada Naczelna Rada Lekarska. Zasady ogłaszania się lekarzy zawarła w uchwale Nr 18/98/III z dnia 25 kwietnia 1998 r. Wedle jej postanowień w informacjach o prowadzonej praktyce mogą znaleźć się dane: tytuł zawodowy, imię i nazwisko, miejsce pracy, dni i godziny przyjęć, stopień naukowy, tytuł naukowy, specjalizacje, umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny, szczególne uprawnienia, numer telefonu. Oprócz rodzaju danych, NRL określiła także dopuszczalne sposoby ich rozpowszechniania. Są to : tablice, ogłoszenia prasowe, książki telefoniczne, informatory o usługach medycznych, internet, specjalne telefony informacyjne. Czego natomiast nie wolno? Zabronione jest takie formułowanie informacji, które zawierałoby jakiekolwiek formy zachęty do korzystania ze świadczeń zdrowotnych, obietnice, informacje o metodach i czasie leczenia, określałoby ceny i sposób płatności oraz informowało o jakości sprzętu medycznego.

 Jakiekolwiek naruszenie powyższych zasad, nawet drobne ogłoszenie w prasie zawierające elementy „zakazane”, będzie naruszeniem zasad etyki lekarskiej i spowoduje odpowiedzialność zawodową.